Strafbeschikking

Op 1 februari 2008 is de Wet OM-afdoening in werking getreden. Deze wet stelt het

Openbaar Ministerie (OM) in de gelegenheid – in een beperkt aantal gevallen – zelf straffen

op te leggen door middel van een zogeheten “strafbeschikking”. Dat kan voor strafbare

feiten als rijden onder invloed, rijden met onverzekerde motorrijtuigen en veelvoorkomende

eenvoudige zaken.

Het OM doet dus zelf de zaak af zonder tussenkomst van een onafhankelijke rechter.

In het geval van de Wet OM-afdoening is de officier van justitie zowel aanklager als rechter.

Het OM is bij een strafbeschikking (in tegenstelling tot bij een transactievoorstel) niet

afhankelijk van de medewerking van de verdachte. Indien de verdachte niet reageerde op een

transactievoorstel dan moest het OM de zaak voor de rechter brengen. Bij de strafbeschikking

is dat niet meer nodig! Als de beschikking is opgelegd en de verdachte reageert vervolgens

niet dan wordt de zaak na twee weken onherroepelijk. De verdachte heeft wel de mogelijkheid

om verzet aan te tekenen binnen twee weken. Een onafhankelijke rechter zal de strafzaak dan

beoordelen.

Een ander belangrijk punt is dat het accepteren van een transactievoorstel door een verdachte

niet eveneens de schuld van de verdachte aan het strafbare feit daarmee vaststaat. Echter met

het opleggen van een strafbeschikking stelt de Officier echter wel de schuld van de verdachte

aan een strafbaar feit vast.

Het bovenstaande heeft twee belangrijke gevolgen die nopen tot het inschakelen van

rechtshulp.

Rechtsgebieden | Arbeidsrecht | Bestuursrecht | Chemische stoffen | Ondernemingsrecht | Strafrecht | Strafbeschikking